dinsdag 31 januari 2012

Oma, Maartje en Fleur

Afgelopen woensdag is in de middag Maartje bij ons gekomen, en rond middernacht hebben we Oma Ans opgehaald van het vliegveld. Hoewel moe, had ze een prima reis gehad en de dagen erop blijkt dat ze erg weinig last heeft van de jet-lag. Ze is alweer voor de zevende keer in Nieuw Zeeland! De dagen erop staan vol met gezellige uitstapjes en veel lol met spelletjes in de avond. De meiden gaan winkelen in Auckland en s’avonds basketballen op het schoolplein, wandelen op het strand en grappige spelletjes waar we de lama’s nadoen.

Het weekend heeft een extra vrije dag, namelijk de Anniversary Day Auckland. Waarom is ons niet helemaal duidelijk, maar het is natuurlijk wel lekker. Dus lekker 3 dagen weekend. Op zaterdag naar de Bethells Beach voor een mooie wandeling en aan het eind van de dag Fleur ophalen in Auckland. Op zondag gaan we naar Devonport en op maandag, als eindelijk het weer echt zonnig is gaan we naar Long Bay, echter dat idee hadden meer mensen en het is erg druk. Het strand trekt veel Maori families (eerste bewoners van Nieuw Zeeland) aan op dit soort dagen.  Overal tenten, barbecues, volleybal velden, en rugby wedstrijden op het strand.  Echter als we uiteindelijk lekker op het strand liggen, en in de warme zee zwemmen, valt het toch nog behoorlijk mee. Uiteraard gaat ook nog de pizza oven aan voor lekkere pizza’s.

Op dinsdag zijn Fleur en Maartje vertrokken om met hun wereldreis verder te gaan, op weg voor een hele lange vliegreis naar Brazilië.

Hier de leuke foto's.

woensdag 25 januari 2012

Zuidereiland

Het zuidereiland overtreft al onze verwachtingen! Alle wegen die we rijden zijn prachtig. Afwisselend, maar telkens weer van bijzondere schoonheid. Uitgebreide wijngaarden in de heuvels vanaf Picton, rond Blenheim en Nelson. Prachtige kustwegen met telkens nieuwe uitzichten op verlaten stranden en rotskusten. Bergwegen waar we in anderhalf uur 3 auto’s tegenkomen en verder een kudde koeien die door de boer naar een ander weiland worden gebracht. Enorme bergen met telkens nieuwe uitzichten na iedere bocht. Het Abel Tasman park, een natuurpark, waar we 3 dagen wandelen en met onze kleine tentjes en overnachten op basic campings soms zonder douche of anders een koude. Verlaten stranden en prachtige bush. En tenslotte de Marlborough Sounds, weer anders qua natuur met baaien en bergen. Overnachtten op een camping aan het eind van een gravel road en de hele dag weinig anders horen als vogels, de krekels en het gezoem van de insecten. En overal is toch de ‘bewoonde’ wereld dichtbij. Want af en toe lekker uit eten of even een luxe lodge met spa bad is toch ook wel fijn. Kortom; we hebben weer een deel van Nieuw-Zeeland gezien en genieten van al die prachtige natuur en het fijne leven hier.

Voor diegenen die het leuk vinden een wat uitgebreider verslag hieronder: De dag na het vertrek van Harry en Marie-Jose (ouders Kitty) vertrekken we met ons gezin voor twee weken vakantie naar het zuidereiland. Zelf zijn we daar ook nog nooit geweest. Tijdens onze vakantie 4 jaar geleden en de laatste maanden hebben we vooral het noordereiland verkend. Nieuwschierig zijn we wel. Volgens boeken en wat verteld wordt moet het er erg mooi zijn.

We rijden vanaf Auckland zuidelijk over het noordereiland richting Wellington. We doen het rustig aan, vertrekken rond half elf ‘s ochtends en zijn uiteindelijk met pauzes erbij rond 7 uur ‘s avonds in Wellington. De snelweg houd na een uur buiten Auckland op. Hierna goed te rijden B-wegen. Maar hard gaat het meestal niet. In Wellington slapen we in een hotel en de dag erna verkennen we de stad. Vergeleken bij Auckland een kleine stad. Alles te belopen, het komt vriendelijk en relaxt over. We gaan naar het museum, waar veel te leren is over de Nieuw-Zeelandse geologische ligging, aarbevingen en vulkanen. Hierna naar de botanische tuin en lekker in de stad winkelen en uit eten.

De volgende dag met de boot over. Op zee is het behoorlijk onstuimig, Bas wordt er zeeziek van. Maar eenmaal in de Marlborough Sounds aangekomen wordt het rustig en varen we door de prachtige baaien en bergen naar Picton. Vanaf hier reizen we naar Kaikoura aan de oostkust. We rijden door het wijngebied heen en zien uitgebreide wijnboerderijen gelegen tussen en op de bergen. We kregen nog even het plan een excursie te doen op 1 ervan en natuurlijk culinair te genieten van de wijnen en eten. Maar dit bewaren we toch nog even voor een andere keer. In Kaikoura staan we op een camping vlak aan zee. We hebben een lekkere grote grasplek voor onze twee tentjes. Lekker beschut, maar via een klein paadje lopen we zo naar de Pacific Ocean. De kinderen vermaken zich met de kabelbaan die tussen twee bomen gespannen is. En als er dan ook nog wat leuke vriendjes en vriendinnetjes te spelen zijn is het al snel goed. In Kaikoura gaan we met een boot op zoek naar walvissen. Omdat op deze plek de zee al snel erg diep is (een onder water canyon van 3000 meter) en het water toch warm, zitten hier veel vissen, dolfijnen en ook walvissen. We zoeken naar de potvis en zien er uiteindelijk 3. Het grootste deel is gewoon onder water. Maar als je de rug met het ademgat ziet en de enorme staart krijg je een goede indruk van zijn groote. Telkens als ze bovenkomen voor zuurstof zijn ze zo’n 10 minuten boven water. Op de boot is het dan stil en iedereen kijkt naar dit gigantische beest. Het is mooi ze zo stilletjes te observeren.
Iets ten noorden van Kaikoura zijn er enorme aantallen zeehonden te zien op de rotskusten. Ze blijken baby’s te hebben en ook hier blijven we lang om deze dieren rustig in hun natuurlijke omgeving te bekijken. Verder houden we lekker vakantie bij de tent en vinden we ook in dit kleine gehucht een heerlijk restaurantje. Vanuit Kaikoura rijden we naar Hamner Springs, waar natuurlijke warmwaterbronnen zijn. Het blijkt een afgelegen toeristisch stadje in een enorm berggebied. Je kan hier zowel 100 kilometer over een gravelroad rijden over land van boeren naar een basic camping in the middle of nowhere of dus lekker warm bubbelen, je laten masseren, in de sauna gaan etc. We vermaken ons prima die dag op de glijbanen en in de bubbels. Alhoewel die andere optie ons ook wel aantrekt en we tegen elkaar zeggen dit zeker nog eens te gaan doen……

Na een aantal dagen vertrekken we dan toch weer noordelijker richting de Golden Bay. We willen naar het uiterste noordelijkste puntje van het zuidereiland, Farewell Spit. Een 30 kilometer lange landtong van zand. Een heel andere kust als in het oosten. Veel ruiger en op de landtong ook veel vogels.

En dan het Abel Tasman park. Hier wandelen we 3 dagen met de kinderen over verlaten gele stranden en in prachtige bush. We overnachten op basic campings. ‘ s Ochtends wakker worden met het geluid van de branding en de vogels en vanwege het mooie weer meteen de bikini aan en in de zee duiken. Een prachtig begin van de dag. En daarna is de koude douche ook niet ‘koud’ meer. Omdat we weinig spullen bij ons hebben, alles moest mee in rugzakken, hebben we weinig ander vertier als elkaar en de natuur. Dus ‘s avonds een kampvuur en spelletjes met elkaar doen als hints, mensen raden, ik ga op vakantie en neem mee….etc. Wat heeft een mens veel tijd als je niet afgeleid wordt door andere zaken of huishouden. Een onvergetelijke ervaring. Anne heeft ook super gelopen 3 dagen lang en we vermoeden dat we nu toch echt de tijd van ‘tillen op de nek’ achter ons hebben gelaten (fingers crossed). Het opent vele wandelmogelijkheden voor ons in dit land.

Na deze vermoeiende dagen nemen we in Nelson een lekker luxe lodge om even onder warm water of in een spa bubbelbad ons toch ietwat vieze verschijningen te verfrissen. Nelson is een gezellig klein stadje. Leuke winkeltjes en veel kunst. ‘s Ochtends in een leuk café ontbijten voordat we vertrekken naar de Marlborough Sounds. Eigenlijk verwachtten we daar eerst een herhaling van het Abel Tasman park, maar dit blijkt niet waar. Hier zijn er weer veel meer baaien en kleine eilandjes. We camperen op een heerlijk rustige camping aan het einde van een gravelroad. Wat een rust! Overdag vele boten die de baaien verkennen. Eigenlijk is dat de beste manier. Wij wandelen nog wat en huren kano’s om zelf wat baaien te verkennen. Heen gaat het prima, want wind mee en nog in een baai, maar terug op meer open zee en een behoorlijke wind die opsteekt pfffff. Floor die een eigen kano heeft en dus tegen de wind en de golven in ruim anderhalf uur moet terug roeien. Ik was blij toen we terug waren.

En dan zit het erop. Als we terug rijden zegt Anne dat ze wat verward is over naar welk huis we nu gaan…..

En nu weer thuis druk met opruimen en voorbereiden van nieuw bezoek. Ans, de moeder van Roeland en Maartje, zijn nichtje komen woensdag. Het is een bijzondere zomervakantie voor ons allen!

Alle foto's van onze trip zijn HIER te zien!!  Een kaartje van onze trip is te zien op DEZE link.

woensdag 11 januari 2012

3 weken familie in NZ

Harry en Jos zijn weer naar huis. Helaas zit het er alweer op. Een hele bijzondere tijd, de eerste keer bezoek uit Nederland, hier in Nieuw Zeeland. De eerste week zijn we veel op pad geweest in de omgeving. Het Mairangi Bay strand, Devenport, The Waitekere Ranges, Muriwai Beach, Tititiri vogeleiland, Long Bay en natuurlijk de Skytower. En Pa en Jos zijn ook nog naar het Auckland Museum geweest. Het weer was heerlijk, dus we hebben ook veel bij het zwembad gezeten en gezwommen. Wel vreemd om de kerst dagen bij het zwembad door te brengen, maar ons hoor je niet klagen.
Op kerstavond hebben we cadeautjes uitgepakt en de surprises gegeven. Aan Anne hebben we uitgelegd dat Sinterklaas niet helemaal naar Nieuw Zeeland komt, en dat we hier de Kerstman hebben. Maar daar trapt Anne niet in, vliegende herten bestaan niet!! De kinderen hadden enorm hun best gedaan met de surprises voor elkaar. Bas had een hele grote Ior voor Anne gemaakt, Floor kreeg een hondje en Bas natuurlijk een dierentuin. Terwijl we lekker aan het gourmetten waren, hebben we alle cadeautjes uitgepakt!

De eerste kerstdag hebben we een heerlijk diner gekregen van top-kok Kitty. Een heerlijke tonijn carpaccio vooraf, sint Jacobs schelpen als hoofdgerecht en crème brûlée als dessert, met natuurlijk de plaatselijke witte wijnen, waar Nieuw Zeeland zo trots op is. De vis was door Kitty gehaald bij de vis markt in Auckland, dus verser kon niet, en dat proefden we!! En natuurlijk werd het geserveerd op ons terras.


Op 2de Kerstdag zijn Hildeke, Ronald, Piet, Sanne, Luuk en Julia, en Fleur en Maartje (nichtje Roeland) komen eten. Wederom met z'n allen op het terras lekker gegeten en tot laat spelletjes gedaan. Fleur en Maartje zijn op wereld reis en met de kerst zijn ze in Auckland gearriveerd en logeren ze bij Hildeke.

Harry en Jos zijn de dag erna naar Roturua gereden, en wij hebben de tijd genomen om de kampeer spullen in te pakken. Bij Coromandel hebben we elkaar weer ontmoet. Een leuke camping aan een mooie baai. Helaas is het weer erg slecht. Terwijl in Nederland de warmste oud & nieuw ooit gevierd wordt, is het hier de natste ooit. Heel veel regen. De temperatuur is prima, maar het blijft maar regenen. De wereld op zijn kop. We bezoeken op oudjaar nog een paar leuke plaatsen, zoals bijvoorbeeld Hot Water Beach, waar heet water net onder het strand oppervlak zit. Het door vulkanisme opgewarmde water is behoorlijk heet, zeker in vergelijking met het frisse zeewater.

Oudejaarsavond zitten we gelukkig toch buiten, voor de camper van Pa en Jos, te genieten van onze eerste oudejaarsavond in Nieuw Zeeland. Op de camping is het een gezellige drukte. Mensen lopen rond met een flesje bier, een glaasje wijn of hebben zich versierd met lampjes. En om 12 uur knallen de kurken van de champagne flessen. Er is zelfs wat vuurwerk, niet veel en het is ook ietwat verregent. Het is 2012!! De meestal dronken Kiwi's blijven nog lang drinken en feest vieren, terwijl wij nog wat proberen te slapen.

De laatste paar dagen voor het vertrek terug naar Nederland, verblijven we lekker in ons huis, we wandelen nog wat in de omgeving, vieren Piet’s verjaardag, en gaan met z’n allen zwemmen in de zee. Op 4 januari is Josje jarig en dat vieren we met cadeautjes, een lekker ontbijt, en lekker uit eten bij het goede plaatselijke restaurantje Papermoon. En op 5 januari is het voorbij. Met z’n allen zwaaien we ze uit op het vliegveld. Het was een hele bijzondere en mooie tijd. We hebben ze kunnen laten zien wat Nieuw Zeeland is, maar we hebben vooral enorm genoten van hun aanwezigheid, gezelligheid en warmte.
Voor meer foto's klik HIER.

En nu zijn we op het Zuidereiland voor onze 2 weken vakantie!