Zo blijkt uit het onderzoek dat de typische Kiwi 38 jaar oud is, zo'n 28.500 NZ dollar per jaar verdiend (vergelijkbaar met 17.350 euro per jaar!!!), werkt in een service baan en zijn eigen huis bezit.
En welke 'afkomst' heeft deze Kiwi dan? Zo blijkt twee derde van de NZ bevolking Europeaan te zijn! Een kwart van de bevolking, zo'n 40% van de Aucklanders, is niet in Nieuw-Zeeland geboren! Dit is een van de hoogste percentages van de wereld.De Aziatische bevolking is verdubbeld in 12 jaar van 4 naar 8% van de bevolking. Twee derde van hen leeft in Auckland, waar bijna een op de vier Aucklanders dus Aziaat is.Tja, we hebben al wel eens vaker gezegd, zeggen het in ieder geval vaak hier, wat of wie is nu eigenlijk een echte 'kiwi'? Meestal zeggen de mensen hier dan dat je toch minstens een aantal generaties voor je moet hebben die hier al woonden, je opa of overgrootmoeder dus die dan vanuit Engeland hierheen geëmigreerd is ooit.... Maar dat percentage is echt niet groot. Of dan toch die Islanders/Maori's die hier oorspronkelijk aankwamen, ook maar een klein percentage van de totale bevolking zo blijkt.
Nieuw -Zeeland; een emigratieland bij uitstek, dat blijkt.
En dat is nu ook zo leuk hier. Niemand vind het raar als je met een accent praat. Dat doet namelijk iedereen, alleen net even met zijn eigen accent, inclusief de 'kiwi' zelf, die wij soms niet kunnen verstaan omdat ze zo plat Engels praten. Niemand vind het raar als je zegt dat je wellicht nog niet helemaal gesetteld bent, want dat proces kennen ze allemaal. Niemand vind het raar als je als nieuw kindje op school komt en nog geen Engels praat. Iedereen is open naar de ander zijn cultuur, men omarmt hier die diversiteit.
En tja, dan dat jaarlijks gemiddelde inkomen. Ook dat hebben we al eens aangehaald. De mensen hier hebben echt veel minder te besteden dan in Nederland. De kostten in levensonderhoud zijn hoog en de salarissen dus niet. De sociale zorg veel minder. Een beugel betaal je hier echt gewoon zelf, en dus heeft ook niet iedere puber er een. Pensioen moet je hier zelf bij elkaar sparen en wordt niet automatisch via het werk en overheid geregeld. Omdat er minder sociale steun is, wordt er veel gesponsord. Scholen houden allemaal jaarlijkse sponsoracties voor henzelf. Zo was er pas op Bas zijn school een 'garage sale', waarbij wekenlang spullen worden ingezameld van particulieren en winkeliers, die dan op een zaterdag op een soort markt/kermis worden verkocht. En dan kunnen ze de gymzaal weer opknappen of een digitaal bord kopen. Want overheidssubsidie is er echt niet. In het begin werd ik 'gek' van weer een vraag om een donatie. Iedere 'mufti day', wanneer de kinderen joepiejee in hun eigen kleding naar school mogen komen, moeten ze ook een geldstuk mee.
Maar ook hierin wordt je anders als je in deze cultuur leeft. De enorme commercie in Nederland is hier gewoon veel minder. Ook omdat mensen minder te besteden hebben natuurlijk. Kleding en vooral merkkleding is echt niet belangrijk. Korte broek, hemd en slippers in de zomer, trui erover in de winter, klaar alweer. De huizen en tuinen zijn veel minder 'spik en span'. Als mensen al geld over hebben, dan kopen ze liever een boot, zeggen we wel eens. Dat huis leef je ook minder in, je leeft vooral buiten. Maar wat we zelf merken is dat je dan anders aankijkt tegen de crisis in Europa, financieel gezien.
Dan wellicht nog interessant iets te vertellen over de Nieuw-Zeelandse cultuur en 'eigenaardigheden'. Dingen die ons opvallen is dat ze veel minder open en direct zijn als wij Nederlanders gewend zijn. Dat is wel eens lastig. Een vraag wordt al snel als kritiek opgevat. Een grapje die wij heel leuk vinden is hier 'not done'. Het is vooral wat meer Engels conservatief. Naar vrouwen/meisjes ben je beleefd. Uitgaan mag echt pas als je 18 bent, inclusief de alcohol dus. En win je de WK rugby, dan ga je niet lallend over straat of spring je in de grachten, maar sta je netjes klappend in de rij om de spelers te bedanken. Oudjaarsvuurwerk? Niemand heeft het behalve op de centrale door Auckland georganiseerde plek. En daar houdt ook iedereen zich gewoon aan, evenals stoppen voor een oranje stoplicht, een zebrapad, en netjes je afval meenemen als je op het strand of in een natuurpark bent geweest, ook dat van je hond in een plastic zakje!
Betrokken zijn bij je leefgemeenschap is de normaalste zaak van de wereld. Daar af en toe een bijdrage voor leveren, door afval op te ruimen, mensen in je buurt te helpen of je in te zetten voor de lokale school, wordt erg gewaardeerd.
Verder een hele bijzonderheid; het jaarlijkse grof vuil aan de straat zetten. wekenlang haalt iedereen zijn garage leeg. Oude matrassen aan de straat, kapotte banken, de lamp van overgrootmoeder (die dus uit Engeland kwam, kan je na gaan) etc. En als je je al verbaasd over die enorme bergen troep, dan wel over de bussen, aanhangwagens, karren die wekenlang langs die afvalhopen rijden. Meestal Maori mensen stappen uit en laden dan al die spullen op hun auto. Over doneren gesproken, wat een recycling hè!
Tja, verfrissend is het, het leven in een andere cultuur. Je wordt er ruimdenkend van, open, vrij, los van allerlei zaken die je belangrijk vind of denkt te vinden. Ruimdenkend naar andere culturen. Vrij, omdat je weet dat er altijd een nieuw begin te maken valt als je dat wil, op welk moment dan ook. Vrij van spullen, want ergens opnieuw beginnen met alleen enkele koffers, maakt dat er veel onnodige 'ballast' in die container zit. Open naar nieuw mensen, indrukken.
Je zou het zo iedereen eens aanraden :)!
En voorlopig houden we het er dan maar op dat de echte Kiwi dat lekkere groene fruit is.
