we zijn begonnen!

Nadat we een paar weken geleden de beslissing genomen hebben om echt te gaan verhuizen naar Nieuw-Zeeland is er al weer veel gebeurd. We zijn begonnen met een schrift te pakken om daar van alles op te schrijven wat we zoal moeten doen voor ons vertrek. Telkens als we iets gedaan hebben strepen we het af. Het lastige blijkt dat een opgeschreven actie meestal uit meerdere kleine acties bestaat en je dus niet zomaar even het  voor elkaar hebt om het af te strepen. Denk aan een abonnement opzeggen, waarbij je er eerst al even over doet voor je iemand te pakken hebt en wanneer opgezegd, blijkt dat het langer doorloopt als gepland. Dus dit gaat weer gepaard met een adreswijziging, zodat iemand anders nog plezier heeft aan het tijdschrift en wij hier niet met een hoop post in een straks leeg huis zitten.
Tja het huis..... deze staat te koop sinds 2 weken. Een gek gevoel om daadwerkelijk te tekenen voor de verkoop. Toch telkens nog een paar dagen uitgesteld, maar je beseft dat je moet, dus...
We zijn op zich goed bezig met allerlei acties; visa aanvragen, verhuis bedrijven offertes laten maken, opruimen, weggooien. De eerste weken bekroop me vooral het gevoel dat ik in een proces ben gestapt waarin we heel rationeel van alles doen, maar waarbij mijn gevoel wel eens achter bleef of juist de andere kant op schoot. Het idee je 'schepen te verbranden' en nog weinig concreets ervoor in de plaats te hebben geeft een wat onrustig en ontheemd gevoel. Het idee ook soms "waarom doen we dit eigenlijk?". Want zo slecht hebben we het hier niet. En we zijn hier ook gelukkig, dus waarom dan al die onrust opzoeken? Soms wist ik het echt even niet.
Toch beseffen we heel goed dat dit een fase is die vooral nu moeilijk is. We leven nog steeds hier! En dan is het best lastig dat leven te leven en toch een beetje het achter je te laten. Maar we zijn er ook wel weer van overtuigd dat we straks daar onze draai weer zullen vinden en mogen wonen in een heel mooi en prettig land. Daar verheugen we ons ook wel erg op! Opbouwen lijkt me makkelijker en fijner.

En met het geplande vertrek in juli in het vooruitzicht zijn we ook begonnen met onze 'vrienden en familie dagjes'.
Een heerlijk wandel weekend met mijn vriendinnen van de HAVO.



En een jaarlijks etentje met mijn studiegenoten van Leiden. In het kader van de plannen bij deze laatste groep wat vervoegd en uit eten, in plaats van op onze afstudeer dag en koken voor elkaar, maar het was super gezellig. We hebben als afscheidscadeau een heus 'Hollands pakket' gekregen met drop, stroopwafels, kookboek, vlaggen met het volkslied etc. Dus we kunnen straks in ieder geval bij een wedstrijd van het Nederlands elftal in sfeer rond de buis zitten.

We hebben al wel gemerkt dat wij een goede keus hebben gemaakt voor onszelf om een en ander kleinschalig en intiem te houden. Beide keren was de sfeer heel ontspannen, warm, hecht en echt leuk om op terug te kijken.

Wat de komende weken betreft gaan we rustig verder met alles en leven we gewoon lekker door. Een bijzondere tijd voor ons gezin!