De zomervakantie voor de kinderen eindigde hier begin februari. Twee dagen naar school en toen was er alweer een Nationale vrijde dag. En dat was ook het moment dat de vader en moeder van Kitty voor de tweede keer naar Nieuw Zeeland kwamen. Dus konden we hun eerste dag heerlijk met z'n allen vrij doorbrengen. We praten bij en maken een wandelingetje over het strand en de klif bij Murrays Bay. Harry is een stuk beter 'ter been' als 2 jaar geleden, wat erg fijn is zodat we dit soort dingen nu wel kunnen doen en hij het land ook wat meer kan beleven.
Die eerste weken school voelden nog steeds als een soort verlengde vakantie, want de sporten nog niet begonnen, met het bezoek hier, de vele uitstapjes die we ondernemen en nog steeds prachtig zomerweer. Die eerste week slepen we Harry en Marie-Jose mee naar het strand voor het vieren van een verjaardagsfeestje, altijd fijn, wijntjes drinken met uitzicht op zee en spelende kinderen, de bbq op het strand voor de nodige hongerige buiken en dan tot zonsondergang blijven zitten om vervolgens bij vrienden nadat het donker geworden is nog weer even verder af te zakken. Verder nemen we ze mee naar de Westkust om te zwemmen en te surfen, vieren we de verjaardag van Anne bij ons zwembad en bbq-en we en gebruiken de pizza oven.
Qua weer is de zomer nog steeds in volle ga
ng, temperaturen meestal rond de 24 graden en lekker veel zon.
En als Harry en Jos na een week vertrekken voor hun rondreis over het Zuidereiland, komen Jos en Katja, de broer van Roeland en zijn vriendin in Nieuw-Zeeland aan. Wat geweldig ook voor Roeland om hen weer te zien, alweer 2,5 jaar geleden dat ze elkaar zagen! Ze wisselen logeren bij Hildeke af, met logeren bij ons en reizen zelf rond met een gehuurde auto over het Noordereiland. Zo ontmoeten we ze dat eerste weekend bij Goat Island, een plek waar je prachtig kan snorkelen en wij met onze vrienden en kinderen een weekeindje hebben gekampeerd. Ook hier weer geweldig gezellig met een kampvuur in de avond, gitaarmuziek en natuurlijk snorkelen.
Ook met Jos en Katja plannen we een aantal mooie uitstapjes. We lopen samen met hen en Hildeke en onze neef Piet de Tongariro crossing voor de tweede keer. Wederom geweldig. We slapen met z'n allen in een mooi huisje met uitzicht op de vulkaan. De wandeling is geweldig, maar zeker ook dat we dit met z'n allen kunnen doen maakt het speciaal.
Verder gaan we met Jos en Katja een dagje naar Waiheke Island, het "wijn" eiland hier voor de kust. Roeland neemt een dagje vrij en met een gehuurde auto toeren we over het eiland. Lekker in een rustig tempo luieren we wat op een van de stranden, lunchen we met een heerlijke visschotel bij een restaurantje aan zee, rijden we over dirt roads om het eiland te bekijken en wandelen we in een uniek landschap bij Stoney Batter, waar enorme rotsblokken liggen die duizenden jaren geleden door een vulkaan daar uitgespuugd zijn. En natuurlijk aan het eind van de dag naar een van de wijnboerderijen om daar een onder het genot van een goed glas wijn van het prachtige uitzicht over de Hauraki Gulf te genieten.
Eind februari wordt Hildeke, Roelands zus 50 jaar. We vieren dit met dus Roelands halve familie op een camping aan zee. Ronald heeft de boot mee, dus er wordt door enkele mannen ook nog gevist. Verder heel veel spelen op het grasveld en natuurlijk samen veel bijpraten en van elkaars gezelschap genieten.
En zo vliegen die eerste schoolweken voorbij en is het alweer half maart als Harry en Jos terug komen van het Zuidereiland. Ze hebben een prachtige reis gemaakt en hebben genoten van het Nieuw-Zeelandse landschap. En dan langzaam beginnen de sporten toch weer op te starten en is het voor Harry en Jos leuk om de kinderen hier wat meer in actie te zien. Ze kijken bij een basketbaltraining van Roeland en Floor, een wedstrijd, kijken bij Anne's hockeytraining en bij Bas zijn atletiek. En door het betere lopen van Harry hebben we nu de mogelijkheid om de wandeling te doen door het Nieuw-Zeelandse oerbos, wat hij vorige keer echt niet kon lopen, maar wel een heel mooie omgeving vond. Dus nu wel gelukkig en we genieten.
En dan is toch echt de tijd voor zowel Jos en Katja als Harry en Jos gekomen om weer terug te gaan.
Het was geweldig ze hier te zien, een stukje van ons leven met hen te delen en weer even bij gepraat te zijn.
Bas gaat een week met school op kamp, heeft een geweldige tijd maar komt eindeloos vermoeid en zonder stem terug. Hierna Anne op kamp.
En dan is het alweer tijd voor Ans, de moeder van Roeland. Afgelopen dinsdag is zij aangekomen voor alweer de 8e keer in Nieuw-Zeeland. Het blijft geweldig bijzonder iedere keer dat ze die hele reis in haar eentje zo betrekkelijk makkelijk onderneemt.
En zo wisselen wij ons leventje momenteel af met het ritme van school, werk en sport, met bezoek, uitstapjes en vele feestelijke etentjes. En het einde is nog niet in zicht. Er is alweer een nieuw kampeerweekend gepland met onze vrienden en Kitty gaat in mei met de boekenclubdames een weekeinde weg in een groepshuis inclusief verwarmd zwembad en uitzicht op zee. En aangezien een van de mannen onze club beschrijft als: "The drinking girls with a reading problem" weten we een ding zeker, dat wordt feesten!
Het wordt door ons vaker gezegd; het leven is soms net een hele lange grote vakantie hier!
