Dol fijn

Terwijl Floor en Kitty in Nederland feest aan het vieren zijn, gaat het leven in Nieuw Zeeland gewoon door. Naar school en naar het werk. Maar ook wij hebben veel lol. Vorig weekend zijn we naar HET pretpark van Nieuw Zeeland gegaan. Rainbows End is een echt pretpark in het zuiden van Auckland. Het gehele park is ongeveer zo groot als een vijfde deel van Bobbejaanland, en in geen vergelijking met de Efteling. Het thema heeft iets te maken met piraten, maar eigenlijk is het volkomen onduidelijk waar het over gaat, maar er zijn voldoende attracties dat het toch leuk maakt. Een achtbaan met looping en kurkentrekker, een schip, de boomstammen, en het letterlijk hoogtepunt, een vrije val van een behoorlijke hoogte. Het is zaterdag, maar er is werkelijk niks te doen, dus geen lange wachtrijen, en elke attractie gewoon een paar keer doen. De ouderwetse botsautootje blijven geweldig leuk en een soortgelijk iets, maar dan met bootjes is nog leuker om te doen. Bas gaat natuurlijk overal in en de knakworst met friet mag natuurlijk niet ontbreken. De conclusie: een land als Nieuw Zeeland heeft heel veel natuurlijke attracties, daardoor is een pretpark niet hetgeen waar iedereen op zit te wachten. Maar we hadden toch wel enorm veel lol!! 

Afgelopen weekend zijn we naar de Bay of Islands geweest. Dit is wel een typische Nieuw Zeelands attractie. Na de voetbal wedstrijd van Bas, die ze overigens wonnen, met wederom een doelpunt van Bas, nu alweer 10 keer gescoord in de laatste 6 wedstrijden, zijn we richting noorden gereden. Jammer genoeg werd het steeds regenachtiger, maar het leuke is dat de kinderen hier helemaal niks om gaven. Het weer is toch voor volwassenen belangrijker dan voor kinderen. Het is iets meer dan 2 en een half uur rijden, wat we eigenlijk wel mee vond vallen. Rustige en mooie wegen waar we toch vaak een gemiddelde van 100 kunnen rijden.

Het is leuk om terug te zijn in Paihia. Het hotel ligt vlak bij Waitangi, een belangrijke plaats in de geschiedenis van Nieuw Zeeland. Nadat de Maori’s ergens in de middeleeuwen zich hier vestigden duurde het nog tot begin 1800 voordat er zich Europeanen in het gebied vestigden. Dit ging gepaard met wat ruzie tussen Maori’s en Europeanen. In een poging een eind te maken aan de onenigheden over land, werd op donderdag 6 februari 1840 door enkele Maori stamhoofden en vertegenwoordigers van de Britse Kroon het Verdrag van Waitangi getekend. Vanaf dat moment is Nieuw-Zeeland een zelfstandige Britse kolonie en waren er afspraken over de verdeling van land. Tot zover het hoogtepunt uit de geschiedenis van Nieuw Zeeland. Wat moet het heerlijk zijn om als kind geschiedenis te krijgen over je eigen land, klaar in 5 minuten. Op de plek waar dit verdrag getekend is staat nog steeds het huis waar dit gebeurd is, nu dus 172 jaar geleden. Verder staat ere en Maori huis en een aantal grote kano’s waarmee de Maori’s ooit in Nieuw Zeeland aangekomen zijn. Vanuit onze hotel kamer zien we de enorme kano liggen en we kunnen, tussen de buien door, even gaan kijken naar het oudste huis, de hoge vlaggen en het mooie park. Het hotel heeft ook een zwembad met Spa en dus lekker bubbelen met veel andere mensen. We duiken zelfs nog even in het koude zwembad om daarna weer snel op te warmen in de spa. Helaas blijft het hard waaien en 's-avonds weer enorm te regenen.

Het is de volgende dag een voorbeeld van typisch Nieuw Zeelands weer. Als we wakker worden regent het nog pijpenstelen. Rond half 10 zitten we nog in de regen in de Spa te bubbelen, echter als we om 10 uur wegrijden is het strak blauw, helder en warm. Binnen een half uur zijn alle grijze wolken weg gewaaid en is het prachtig weer geworden. We gaan dus toch met de dolfijnenboot mee!! We hebben 95% kans om dolfijnen te zien. We genieten met volle teugen van het mooie uitzicht op de eilanden en het warme zonnetje. Gelukkig had ik zonnebrand meegenomen. Helaas zijn er geen dolfijnen te zien. Ook de andere boot ziet geen dolfijnen. Bas wordt er een heel klein beetje chagie van, maar als we uiteindelijk in de auto zitten zijn ze allebei enorm dankbaar voor het prachtige weekend. We hebben wel een bon gekregen om nog een keer terug te komen en dan kunnen we met z'n drieën nog een keer mee in de hoop dan wel dolfijnen te zien.


Volgende week zijn Floor en Kitty weer thuis!!!

Nederland

Sinds onze aankomst op donderdag 26 juli is het 1 groot feest voor Floor en mij. Overal waar we komen worden we geweldig onthaald, iedereen verwend ons en zelf slingers en ballonnen worden opgehangen.
Vandaag bracht ik Floor naar een slaapfeestje van haar oud klasgenootjes (de meisjes). Het was een en al gegil en ze stormden op Floor af. Regelmatig heb ik de tranen in mijn ogen van geluk bij het zien van iedereen en de manier waarop er het afgelopen jaar met ons is meegeleefd en de warme belangstelling nu bij aankomst in Nederland.

Het is erg gek, bijzonder, mooi en gezellig terug te zijn. We zijn in het afgelopen jaar toch een beetje Nederland 'ontwend'. Alles bekijk je met andere en nieuwe ogen. Nijmegen, een stad waar ik veel verleden heb liggen en vaak kwam, was als nieuw voor me. Wat een mooie stad met die pleinen, steegjes, cafe's, terasjes etc. Ook de taal blijft wat vreemd. In het begin moesten we vaak lachen om al die rare klanken. Wat kan je dan toch in een jaar ook weer gewend raken aan een heel andere cultuur.

Maar natuurlijk is alles en iedereen ook heel vertrouwd. Vliegen is wat dat betreft gewoon vreemd. Je bent in een relatief korte tijd toch ineens in een heel andere wereld. En af en toe bekruipt ons een wat onwerkelijk gevoel. We maken het allemaal zelf mee, maar het is veel om te bevatten....qua emoties, qua leven, qua gevoel.
Alle kinderen uit Floors 'oude' klas zijn veranderd, gegroeid, maar ook allen vertrouwd en snel weer in een ritme met elkaar.

We hebben in een week al heel wat gezien en beleeft. Eerst naar Huissen, lekker door de vertrouwde parken en straten gefietst. Het weer was prachtig en het leventje doet rustig en kalm aan. Meteen de eerste dag natuurlijk al wat dingen gedaan waar we ons nog in Nieuw-Zeeland erg op verheugd hadden, zoals een Italiaans ijsje eten op de markt in Huissen. Toen in de middag naar 2 vriendinnen van Floor. Wat een emotie toen die elkaar zagen. Ze vlogen elkaar in de armen. Floor blijkt groot te zijn geworden. Lekker met de ouders en meiden gebarbecued en gepraat over onze NZ ervaringen en bijgepraat over ieders leven. De volgende dag naar oma Ans in Eindhoven. Daar heerlijk gewinkeld in Eindhoven en gezellig poffertjes gegeten, natuurlijk moeten we ook lekker Hollands doen. En dan op zondag naar Zuid Limburg waar ik met mijn ouders en mijn broer op de camping zal staan. Het weerzien is geweldig. De 3 kinderen (Floor, en de twee van Lex, Robin en Nynke) spelen wat af. Meestal Floor met 2 kinderen om haar nek. Maar ze genieten allen. We hebben echt vakantie daar op die camping bij de boer. In een prachtig Nederlands stukje Limburg, lekker Limburgs bier gedronken, door de heuvels gewandeld en natuurlijk Maastricht bezocht. Ook daar prachtig weer en dus op de camping barbecueën en zo met z'n allen genieten van elkaars samenzijn.

Dan op donderdag naar Margot, mijn vriendin uit Nijmegen. Ontvangst met Prosecco. Ik weet zeker nu dat ik kilo's dikker terug kom als dat ik wegging. Op vrijdag met de 2 meiden en wij naar de stad. Lekker winkelen en door de vertrouwde straten dwalen en op vertrouwde terrasjes wat drinken. 's Avonds uit eten in een wijk waar Roeland en ik elkaar ontmoet hebben. Leuk om met onze dochters daar jaren later te zitten.

Bitterballen

En nu is het zaterdag en ben ik weer in Huissen, want morgen wordt ook weer een grote en bijzondere dag, want Mijs, Floors beste vriendin, komt terug uit Spanje.

Het zijn bijzondere tijden voor Floor en mij. We genieten enorm. Het is vermoeiend, maar enorm leuk en we zouden het niet anders willen als dat we het nu ingedeeld hebben. Deze ervaringen nemen ze ons niet meer af!