woensdag 13 juni 2012

Het 'gewone' leven

Het is hier winter, wat ongeveer tot nu toe inhoudt dat het zo’n 16 graden is en wat wisselend bewolkt met regen en zon. Als het erg wolkeloos en zonnig is, zoals vandaag, is het meteen ook een stuk kouder, zo'n 13 graden (de gemiddelde temperatuur hier in de winter is 14 graden en in de zomer 25, dus mild en weinig temperatuurverschillen). Omdat de zon zo sterk is kan je wel gewoon tijdens de middag uren lekker in de zon op het balkon (Kitty tijdens lunch en koffietijd), aan het strand of anderszins zitten. En dan nog uitkijken niet te verbranden! We hebben tot ver in mei erg zonnig weer gehad. De dagen zijn wel kort, rond 17.00 uur wordt het donker. Dus zwembad, barbecue en pizza oven worden al een tijdje niet meer gebruikt. Maar het is gek te bedenken dat we over 2 weken alweer de kortste dag gehad hebben en weer de andere kant opgaan met het licht en het lengen van de dagen. De kiwi’s zelf trekken zich nergens wat van aan en je ziet ze zelfs op de regenachtige, koudere dagen gewoon met korte broek, slippers of blote voeten rond lopen. Ook wordt er gewoon in de zee gezwommen. En zoals al wel eens vaker gezegd, de huizen zonder goede isolatie of soms centrale verwarming (wij gelukkig wel!) zijn toch best fris af en toe. Maar het is ook wel weer zo dat bijvoorbeeld ons huis dat echt op het noorden ligt (de zonnige kant hier!) meteen opwarmt en we dus eigenlijk de verwarming nauwelijks aanhebben. Ook op het werk is het soms koud.  Roeland werkt in een zeer modern gebouw, maar daar is het regelmatig ook behoorlijk fris en zit iedereen met jassen aan te werken.  Maar ze klagen niet, ze zijn het gewend.

Hoewel voor jullie in Nederland het einde van het schooljaar nadert en de vakantie voor de deur staat, zitten we hier volop in het schooljaar en het sportseizoen. Floor speelt volgende week de finale voor het basketbalteam van haar school. Spannend!
Roeland, als coach, is volgens mij nog zenuwachtiger ervoor als Floor zelf. Verder is Floor druk met haar hockey, ook voor school. Gisteren had ze de hele dag een toernooi tegen andere scholen. En dan in de namiddag om 5 uur gewoon de gebruikelijke wedstrijd voor het schoolteam. Kortom van 8.30-18.00 uur hockeyen! Ze hebben het toernooi gewonnen met uitstekend spel van het team, en van Floor.  Ze zijn nu kampioen van de North Shore, en zullen binnenkort een toernooi hebben om de Auckland titel (en dan op naar de nationale kampioenschappen natuurlijk ;)).
Zondag mocht ze selectietrainingen meedoen voor eventueel een plek in het North Harbour hockeyteam. Dit is een “overkoepelend” team van hockey spelers van Noord-Auckland, waar wij wonen. Al superleuk dat ze ervoor werd uitgenodigd. Maar na de trainingen zondag wil ze er nu ook wel erg graag inkomen.  Met dit team speel je dan weer tegen andere regio teams van Auckland. Nog even afwachten daarvoor.

Bas is druk met zijn voetbal. Hij speelt bij een club en traint 2x per week, een wedstrijd op zaterdag en om de paar weken een toernooi op zondag. Maar verder zit hij ook in het schoolvoetbalteam en heeft daarvoor ook toernooien en wedstrijden tegen andere scholen. Dus op dinsdag trainen, op woensdag na school een wedstrijd met zijn schoolteam, op donderdag trainen, zaterdag wedstrijd, zondags een toernooi en dan weer een nieuwe week. Afgelopen donderdag onder schooltijd hebben ze met zijn schoolteam een toernooi gewonnen. Altijd leuk en goed voor het zelfvertrouwen. Maar hierna gewoon ook de donderdagmiddag training volgen!
De volgende dag had hij wel spierpijn van al dat voetbal. Verder hebben ze naast deze (school) sporten ook gewoon de gymlessen op school en doen ze daar regelmatig 'lunch time sport'. Dit houdt dan weer in dat je tijdens de lunchpauze tegen andere klassen kleine wedstrijdjes sport. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is doen ze ook 4x per jaar (iedere 'term') een conditietest (de Beep test). Op Floors school is het de bedoeling dat je jezelf telkens verbetert. Als dit lukt krijg je aan het eind van het schooljaar een 'badge' hiervoor, die je dan trots op je schooltrui mag naaien zodat iedereen kan zien wat je gepresteerd hebt.Aan deze verhalen merken jullie al dat sporten hier, naast kunst, cultuur, muziek en drama ook heel belangrijk wordt gevonden.
Zo heeft Bas de afgelopen weken veel geoefend op het maken en houden van een 'speech'. Deze gaan ze dan eerst voor de school opvoeren en dan eventueel (de winnaars) voor een speech toernooi tegen andere scholen (ja, ze maken hier van alles een 'wedstrijd'). Het cognitieve leren is hier een van de onderdelen van school, maar er is veel meer dan dat. Het niveau of tempo van het leren lijkt wel iets lager te liggen als in Nederland. In het begin baarde dat ons nog wel wat zorgen. Maar het is ook weer niet zo dat als je de mogelijkheden hebt, je niet verder kan komen. Onze neef Piet doet gewoon universiteit en ook hier kennen ze het "Cambridge level", wat een soort internationale standaard is voor opleidingen, zodat je gemakkelijk van de ene school naar een andere in een ander land kan overstappen. Met name voor onze "internationale" kinderen wellicht handig in de toekomst. Overigens hebben ze voor deze goede leerders ook weer een prestatie term, ze zeggen dan  dat hij/zij een 'high performer' is.
Maar het mooie is dus wel dat bijna alle kinderen ergens in kunnen uitblinken. Want kan je wellicht niet zo goed leren, kies je gewoon wat je wel ligt en gaat daar dan in uitblinken. Regelmatig worden er op de school ook kinderen geeerd door leerkrachten of mede studenten voor hun gedrag, een mooi geschreven verhaal, de geboden hulp of iets anders wat ze maar kunnen verzinnen. In het kader van 'positief belonen werkt het beste', is dat heel leuk voor de kinderen

Anne raakt al helemaal ingeburgerd en begint ook al wat vriendinnetjes te krijgen. Zoals uit bovenstaande misschien duidelijk wordt is er hier na school niet altijd zoveel tijd om te spelen. Meestal heeft iedereen zijn sport en daar ontmoeten de kinderen en de ouders elkaar ook. Zo heeft Kitty ook al eens met de moeders van het voetbal een avondje doorgebracht. Dan spreken ze rond 18.30 uur af en neemt iedereen wat hapjes/eten en drinken mee. Vervolgens eet je dit samen op, drinkt lekker veel wijn en rond 21.30 uur gaat iedereen weer naar huis. Want meestal liggen de kiwi’s vroeg op bed. En zie je ze dus bijvoorbeeld ook alle dagen van de week (ook in het weekend) al vroeg langs weg/strand joggen, of gaan heel veel moeders van Bas en Anne’s school al om 6.00 in de ochtend een uur fitnessen. Dat is fijn vertelde een moeder mij, want dan ben je terug voordat je man naar zijn werk gaat en ze vroeg of ik ook belangstelling had te komen….. Eeehhh…..nou even maar niet.

Kitty is verder nog steeds bezig haar psychologen registratie hier aan te vragen. Het vergt nogal wat papierwerk, maar deze week gaat de eerste (basis) aanvraag de deur uit. Na dat eerste advies kan ze haar volledige registratie gaan aanvragen en dan daarna eindelijk op zoek naar werk. Voorlopig dus gewoon nog steeds thuis moederen.

Verder doen we in het weekend, naast het sporten, regelmatig klusjes, dit is het goede seizoen daarvoor merken we, want in voorjaar, zomer en groot gedeelte herfst heb je met dat mooie weer minder de neiging daartoe en wil je uitstapjes maken. Dus we hebben Bas zijn kamer geschilderd en van nieuwe gordijnen voorzien. En verder zijn we bezig om onze 'tuin' (lees: een stuk bush op een steile helling) en oprijpad enigszins te ordenen. Veel snoeien en deze dan weer takje voor takje bij elkaar doen, want we hebben een pizza oven die gestookt moet worden deze zomer!
Maar zo af en toe natuurlijk ook gewoon erop uit. Afgelopen maandag was het Koninginnedag, in Nieuw Zeeland, en het was prachtig weer. Het enige voordeel dat we nog steeds, als Nieuw Zeeland, bij de 'Commonwealth' horen, is dat we een vrije dag hebben als Queen Elizabeth weer een jaar ouder is geworden. Op die dag zijn we naar Piha geweest, een prachtig strand aan de westkust. Onderweg nog bewolkt en regenachtig, maar aangekomen op het strand is het prachtig zonnig weer. De dag erop is het weer veel regen.

Klik hier voor foto's van Piha!!