ons vertrek nadert

De hemelvaartvakantie zit er op. Zoals gebruikelijk hebben we die met de familie Driessen en aanhang in Zeeland doorgebracht. Floor had 2 goede vriendinnen mee (buurmeisje Mijs en Daantje, een klasgenootje). Ook Jet, ons andere buurmeisje en zusje van Mijs was mee. Op zondag was er nog bezoek van twee van mijn vriendinnen, Annelies en Julka, met hun gezinnen. Jack, Thijs, Pien, Isa en Juul, waren er ook.
We hadden heerlijk weer en we hebben echt genoten van de gezelligheid en het kamperen. Ook hier hebben we weer afscheid genomen van verschillende mensen. Maar ook dit ging wederom gepaard met mooie herinneringen, waaraan we in deze dagen nog enkele hebben toegevoegd. Naast verdriet over de wel lange periode waarop we elkaar pas weer gaan zien, toch ook vreugde over de warme gevoelens. En de overtuiging dat we elkaar zullen blijven volgen en weer zullen zien. Alleen wanneer?

Teruggekomen in Huissen vloog ons voor het eerst een lichte paniek aan. want nu staat er eigenlijk niets meer tussen ons vertrek en de resterende 4 weken nog te gaan. En ons huis is nog steeds niet verkocht, onze auto niet, financiële zaken nog niet volledig geregeld, onze visa nog niet binnen, vluchten nog niet geboekt, en helaas kunnen we aan deze zaken ook weinig veranderen. We wachtten op andere mensen en een beetje 'geluk' misschien? En dat voelt vervelend, want hoe doen we dat als we straks weg zijn? We willen anderen niet met onze problemen belastten, maar we zullen toch wellicht een beroep moeten doen op anderen om een en ander voor ons af te handelen. Maar goed, nog 4 weken te gaan, wie weet....

En zo leven we aan de ene kant gewoon door en aan de andere kant staat er al veel in het teken van ons vertrek......
Dus de afgelopen week gewoon avondvierdaagse gelopen met de kinderen, en in het kader van ons vertrek uit eten geweest met onze vrienden Patricia en Janjaap.

Het decor geschilderd voor de eindmusical van Floor, en een afscheidsbarbeque gehad van het basketbal van Roeland. Gewoon gewerkt en kinderen naar school geweest en Thea, de zus van Roelands moeder op de koffie gehad en gedag gezegd.

Campingspullen schoongemaakt en vakantiekleding gewassen en de tuin op orde gemaakt want we hebben een kijker voor het huis volgende week! Vergadert over het eindfeest groep 8 van Floor en ook de auto gewassen en schoongemaakt, want er is belangstelling om hem te kopen.

En zo leven we aan de ene kant door en staat er ook al veel in het teken van ons vertrek; we zitten helemaal volgepland met afscheidsetentjes, feestjes, bbq's, logeerpartijtjes van vriendjes en vriendinnetjes. En daarnaast mailen we met het nieuwe werk van Roeland in NZ. We bekijken huizen op internet, plannen voor onszelf de 'grote schoonmaak' van mee te nemen spullen en tegelijkertijd proberen we bij de dag te blijven leven. Dat laatste blijkt in deze onzekere, spannende en enigszins ontheemde dagen ons enige houvast. Of is dat eigenlijk altijd het geval, maar zijn alle andere 'zekerheden', dusdanig 'zeker' dat je dat wel eens vergeet? Het leven van iedere dag met al zijn mooie momenten. Bekijk de foto's maar eens!